21, 27, 28 en 29 november 2015
zat 21 november 2015 om 20u15
vrij 27 november 2015 om 20u15
zat 28 november 2015 om 20u15
zon 29 november 2015 om 15u15
“Blootsvoets in het park” is één van de vroegere stukken van Neil Simon. Het is een romantische komedie uit 1963 en werd 1530 keer op Broadway opgevoerd. Daarmee was het de langstlopende toneelopvoering op Broadway; alleen enkele musicals deden beter.
Door het grote succes herwerkte Simon het stuk in 1967 tot film. De meest bekende verfilming is die met Robert Redford en Jane Fonda in de hoofdrollen.
In 1970 werd het ook nog eens herwerkt tot een televisieserie voor de Amerikaanse zender ABC.
Het is een toneelstuk dat ook vaak buiten Broadway en door amateurgezelschappen wordt opgevoerd, ook in België.
Toneel Heverlee speelt het stuk zoals het geschreven is: een klassieke romantische komedie zonder meer. Het decor, de kledij en de rekwisieten zijn realistisch en alles straalt de jaren ’70 stijl uit.
Zin om even retro te doen? Grijp dan zeker je kans en kom kijken!
Neil Simon, geboren in New York in 1927, groeide op in volle financiële crisis. Dit drukte zwaar op het huwelijk van zijn ouders en zorgde niet bepaald voor een stabiele huiselijke sfeer of gelukkige jeugd. Vaak zocht hij als kind zijn toevlucht in theaters om even te ontsnappen aan de werkelijkheid. De stap naar een carrière in deze wereld lag dan ook voor de hand.
Simon schreef meer dan 30 stukken voor toneel en nog eens zoveel voor de film– en televisiewereld. Hij verzamelde verschillende Oscar– en Tony-nominaties en won in 1991 de Pullitzerprijs voor drama, met zijn stuk “Yonkers”.
Bieke Jorissen belandde in 1994 per toeval bij Toneel Heverlee tijdens de productie “Paljaske Doctoor” in een regie van Paul Vanbossuyt.
Een dringende vraag naar een violist die maar vijf kleine liedjes moest spelen en absoluut niet op de scène zou staan, liep volledig uit de hand. Het repertoire liedjes bleek uitgebreider en de uitvoering ervan gebeurde “verkleed als straatmuzikant”. Het was echter zo leuk en het verdict was dan ook duidelijk: Bieke zou bij Toneel Heverlee blijven plakken.
Na vele jaren zowat overal voor en achter de schermen te hebben meegedraaid, kwam er een plotse wending in 2013. Bieke had, via zoonlief, een geweldig boekje ontdekt dat op een toneelstuk gebaseerd bleek. Het voorstel om dat stuk te spelen bij TH kon op veel bijval rekenen van de Toneelkern. Er werd echter onmiddellijk bij gevraagd: “en wie gaat dat regisseren?”. Bieke ging in op deze vraag en regisseerde bijgevolg haar eerste productie: “Om 8 uur bij de Ark”.
Zo zie je maar hoe amateurtoneel een mens zijn leven kan veranderen!
Een enthousiaste en humoristische ploeg spelers die allemaal hun streepje proberen te verdienen. Een fantastische decorploeg, die zoals steeds weer het beste van zichzelf geeft. Tenslotte nog de overijverige entourage van medewerkers achter de schermen, die iedereen geeft waar hij of zij nood aan heeft: rekwisieten, grime, kleding, licht en geluid, tekst en al de rest!
Kortom: een fijne ploeg die u met veel plezier een ontspannende en humoristische avond voor jong en oud wil serveren.
Spelen mee: Bernard De Ruyver, Luk Derden, Trikke Desmet, Katrien Favoreel, Luc Stroobants, Lieve Van Isterdael
“Blootsvoets in het Park” gaat over een jong, smoorverliefd en pasgehuwd koppeltje dat zijn appartementje in New York betrekt.
Corie, een jonge huisvrouw, veel te naïef en te enthousiast, met veel te veel energie, stort zich met haar extreme enthousiasme op het nieuw in te richten appartementje.
Haar kersverse echtgenoot, Paul Bratter, staat daarentegen aan het begin van zijn advocatencarrière, waarin hij succesvol hoopt te worden. Hij is eerder rustig, gereserveerd en kort van stof.
Daarnaast is er nog de overbezorgde en alleenstaande moeder van Corie. Zij lijkt in niets op haar dochter en houdt er duidelijk andere normen op na.
Victor Velasco maakt het rijtje compleet. Hij is de excentrieke bovenbuur, binnenhuisarchitect en “Blauwbaard” van het gezelschap. Hij verkeert in voortdurende financiële nood.
Het ideale stulpje van het jonge koppel blijkt ook heel wat kleiner te zijn dan aanvankelijk gedacht en bovendien zijn er ook zeer veel trappen. Dat laatste wordt noch door de familie noch door de telefoonbeambte of pakjesdrager echt geapprecieerd.
Misschien dus toch niet echt de ideale mix van personen en omstandigheden om de wittebroodsweken mee te starten?