TH-logo TH fotoTH fotoTH foto

De winter onder de tafel

van Roland Topor, bewerking Peter De Graef

Het stuk

Er was eens … Nee, niet lang geleden en zelfs niet zo heel ver hiervandaan.

In deze koude, donkere dagen brengt Toneel Heverlee jullie graag een warm en sfeervol sprookje, over Florence, een lieftallig vertaalstertje dat in een afgeleefd appartement woont. Een sprookje ook over Dragomir, een dappere en ijverige schoenlapper die zijn geboorteland ontvluchtte. Florence verhuurt, uit geldgebrek, de plaats onder haar tafel aan Dragomir. Ze hebben niets, maar ze hebben elkaar, en bakken “brzniltsjèwoitsjuda”. Langzaam groeien ze naar elkaar toe en scheppen ze hun eigen, perfecte wereld. Florence’s vrienden, Raymonde en Mark, begrijpen niet waarom ze haar tijd verdoet aan een nietsnut, een leegloper. Ze trachten op haar in te praten, uit bezorgdheid, uit jaloezie, uit onwetendheid.

Zo krijgen we een verhaal vol tegenstellingen: gevoel tegenover verstand, geborgenheid tegenover eenzaamheid, gastvrijheid tegenover egoïsme, vertrouwen tegenover angst, de dromers tegenover de realisten. Een wereld waarin men leeft vanuit intuïtie, en één vanuit rede. Een kinderwereld onder de tafel, de wereld van de volwassenen er boven op.

Roland Topor schreef dit stuk als een absurd verhaal met politiek getinte kritiek op onze consumptiemaatschappij, Peter De Graef bewerkte het tot een optimistisch sprookje voor kinderen én volwassenen. Hij verlegt de nadruk van het politieke naar menselijke relaties en maakt zo van “De winter onder de tafel” een schijnbaar onschuldig liefdesverhaal. Een winterse familievoorstelling voor mensen van 8 tot 88, met een snufje humor, een vleugje tragiek, een toefje erotiek en vooral heel veel liefde.